“Wij vinden het toch wel eng” verslag door Jan B. Kaiser

Gebruikersavatar
Redactie
Redactie
Berichten: 10111
Lid geworden op: di mei 13, 2003 7:55
Locatie: Wezep
Contacteer:

“Wij vinden het toch wel eng” verslag door Jan B. Kaiser

Bericht door Redactie »

Ingezonden door Jan. B Kaiser
“Wij vinden het toch wel eng”

Was een citaat van wethouder Vos, dinsdagavond tijdens de commissie samenleving, die eigenlijk één agendapunt bevatte dat de inwoners van Oldebroek (in beperkte mate) naar de raadszaal deed doen toestromen.
Het onderwerp was de verbouw van het dorpshuis, waarin naast de bibliotheek nog een aantal andere voorzieningen hun plaats zouden moeten vinden.

Maar om met het begin te beginnen:
De vergadering begon met een strikt geheime bijeenkomst voor de commissieleden, waarin een presentatie gegeven werd over hoe het er allemaal uit zou gaan zien. Daar kan ik dus niets over schrijven, want ik mocht er niet bijzijn. Alles blijft dus voor de burger in het ongewisse. Wat wel uit de vergadering bleek is dat het begrip dorpshuis vervangen zou worden door de term “maatschappelijk centrum”. Over de hele linie, met uitzondering van het college, was er overigens twijfel over de financiële haalbaarheid, hoewel wethouder Liesbeth Vos het eigenlijk toch wel eng vond (zie citaat in de aanhef). Het dorpshuis zal “genationaliseerd” worden, maar de verantwoordelijkheid om er een winstgevend initiatief van te maken wordt wel geheel bij het bestuur van het dorpshuis gelegd. Ze krijgen daar over een periode van vier jaar twintigduizend euro per jaar voor en daarna moeten ze klus zelf maar klaren. Dat er dan een investering van circa 1 3/4 miljoen euro terugverdiend moet worden is momenteel bij het college een minder prangende zorg. Dat laat zij (gemakshalve) over aan het bestuur van het dorpshuis. Toegezegd wordt dat er geen extra geld zou worden vrijgemaakt, ook niet als, zoals welhaast gebruikelijk is bij nieuwbouw en verbouw, de oorspronkelijke begroting ruimschoots wordt overschreden. Wat de gemeente dan gaat doen is niet helemaal duidelijk. Een half afgebouwd pand leeg laten staan of toch maar met de billen bloot en deze eerder gemaakte toezegging gemakshalve vergeten en wederom de portemonnee trekken (wat ongetwijfeld zal gebeuren)? En hoe moet deze investering terugverdiend worden? Door de huren te verhogen, waardoor de functie van het dorpshuis haar doel voorbijschiet, omdat het voor het verenigingsleven onbetaalbaar wordt. De prijs van een kopje koffie op 10 euro stellen? Ik zou het niet weten en ik ben bang dat het bestuur van het dorpshuis een Tantaluskwelling op haar schouders heeft genomen. En als zij daar uiteindelijk achterkomt en haar functie neerlegt, zit het college met de gebakken peren, om maar eens een andere uitdrukking te bezigen.

In 2001 heeft het toenmalig gemeentebestuur besloten om in Wezep een dorpshuis te bouwen, niet omdat dit nodig zou zijn, maar omdat dorpshuizen toentertijd in de mode waren. In 2009 werd al geconcludeerd dat het Dorpshuis Wezep incidenteel en structureel een financieel probleem heeft, hetgeen overigens nog steeds het geval is. In 2010 is er een renteloze lening van 150.000 euro verstrekt. Deze lening is nog niet afgelost, maar tussen neus en lippen door liet wethouder Vos zich ontvallen, dat deze lening toch omgezet zou worden in een schenking, hierbij overigens de raad links, of zo u wilt rechts, passerend. Verder begroot het dorpshuis dit jaar een tekort van circa 50.000 euro.

Het dorpshuis zou een ontmoetingsfunctie moeten krijgen, zeg maar in gewoon Nederlands: het leugenbankje aan het koffiehuis “het Wakend Oog” in de haven van Terschelling, waar de gepensioneerde zeelieden alles bespreken wat er maar te bespreken valt. Maar in plaats van zeelieden denkt de gemeente aan vrijwillige gastdames en heren, die natuurlijk voor het oprapen zijn.
En verder kan ik het ook nog hebben over de kapitaalvernietiging van het relatieve nieuwe pand van de bibliotheek aan het Meidoornplein en de gedeeltelijke sloop van het pas 14 jaar oude dorpshuis. Maar dat laat ik verder ter beoordeling aan anderen over.

Ik vat dit plan samen onder de noemer “megalomanie”, zo kenmerkend voor de gemeente Oldebroek. Men denke aan het bedrijventerrein H2O, het hippische landgoed, de algehele verbouw van het gemeentehuis en het op zijn kop zetten van het winkelcentrum. In de laatste drie gevallen is men ten halve gekeerd.
De kostenpost van het bedrijventerrein loopt inmiddels in de vele miljoenen.
Megalomanie is een ziekte die kennelijk elke wethouder wel eens krijgt en waartegen geen kruid gewassen is. Ook dit keer zal de burger het wel weer in zijn portemonnee voelen, met andere woorden: de doktersrekening betalen.

Of om met Berend Botje te spreken: men gaat uit varen in de hoop dat het mooi weer zal blijven, maar uiteindelijk komt hij niet weerom. Want als het weer omslaat, zal het scheepje omslaan en met man en muis vergaan. Maar wie dan leeft, die dan zorgt.
Gek dat de Nederlandse taal zoveel wijsheden heeft en dat men er bijna nimmer naar luistert.

Er waren nog wat meer, voor de toehoorder minder interessante punten. Toen de vergadering gesloten werd was ik namelijk nog de enige aanwezige die het rijk alleen had op de publieke tribune. Ik zal de lezer daar dan ook niet mee vermoeien.

Jan B. Kaiser
een persoonlijke impressie
16 juni 2015
Oldebroek.net - Door, voor en van inwoners uit de gemeente Oldebroek.
Plaats reactie