Eén miljoen euro, de gemeente en een wijngoed. door Kaiser
Geplaatst: ma mei 30, 2011 22:50
ingezonden door Jan B. Kaiser
EEN MILJOEN EURO, DE GEMEENTE EN EEN WIJNGOED.
Recentelijk werd de ABO gewezen op een constructie waarbij de gemeente een miljoen euro leent aan het Nationaal Restauratie Fonds ten behoeve van het wijngoed Morren, het initiatief van wethouder Veldhoen. Dit is in het college besloten, overigens na hier drie maal over vergaderd te hebben. Ik heb over deze materie onlangs met de burgemeester van gedachten gewisseld en hier kritische vragen bij gesteld. Hoewel de burgemeester vind dat deze kwestie niet in de openbaarheid hoeft te komen verschil ik in dit opzicht met hem van mening omdat voorkomen moet worden dat de geruchtenstroom de omvang van een bantjir aan gaat nemen.
De feiten:
Op 30 september 2010 wordt Wijngoed Morren officieel geopend. Het project is een initiatief van wethouder Veldhoen, die op deze wijze kennelijk iets voor 10 kansarmen in ons dorp wil doen. Ik citeer van de site van het wijngoed “waardoor mensen met minder kansen voor de arbeidsmarkt de mogelijkheid wordt geboden voor een zinvolle dagbesteding op een prachtige locatie.” Feitelijk is het wijngoed Morren dus een zorggoed. Diverse omliggende gemeenten hebben bijgedragen tot de totstandkoming van het wijngoed, evenzo de provincie.
Ik citeer uit een samenvatting van het Besluit van de gemeente: De stichting Herberg Morren i.o. is voornemens de monumentale boerderij Groot Essenburg, Oostendorperstraatweg 65 te Oosterwolde aan te kopen [de aankoop geschiedt echter door “Boerderij en Landschap”] en te verbouwen tot herberg. Ook zal er een wijnhandel in komen en er zullen 10 plekken voor dagbesteding komen [tewerkstelling van mensen met minder kansen op de arbeidsmarkt].
De gemeente Oldebroek verstrekt een lening van een miljoen euro met een looptijd van tien jaar aan het Nationaal Restauratie Fonds, die op haar beurt met dit geld de aankoop en verbouw door “Boerderij en Landschap BV” mogelijk maakt.
Ter informatie: Boerderij en Landschap BV is een zusterorganisatie van BOEI, een samenwerkingsverband tussen diverse projectontwikkelaars en enkele banken. BOEI is gehuisvest in hetzelfde pand in Amersfoort als het Nationaal Restauratie Fonds. Voor de verstrekte lening ontvangt de gemeente een rentevergoeding van 3,75 procent, wat volgens ingewijden gezien de huidige marktsituatie een acceptabel rentepercentage is (ligt circa 0,25 procent boven de gangbare rentepercentages). De gemeente loopt bovendien geen risico omdat voor leningen aan het Nationaal Restauratie Fonds de overheid garant staat.
Burgemeester Overweg heeft mij bericht dat wethouder Veldhoen inmiddels alle banden met het wijngoed heeft verbroken om de schijn van belangenverstrengeling te vermijden. Uit de site van het wijngoed komt dit echter niet tot uiting. Daarnaast wees de burgemeester mij op bijkomende voordelen als economische activiteiten (naast de verkoop van wijn zal er een kleine supermarkt in gehuisvest worden) en bevordering van het toerisme.
Tot dusver de argumentatie van de gemeente waarom zij financieel participeert in een feitelijk particulier initiatief.
Het CDA heeft inmiddels schriftelijke vragen aan het college gesteld Deze vragen zullen spoedig beantwoord worden.
De bovengenoemde aspecten zijn eerst in een gesprek tussen ondergetekende met de burgemeester op 24 mei naar buiten gekomen. Er is wellicht sprake van een vermoeden van een vorm van belangenverstrengeling omdat een wethouder kennelijk de mogelijkheden heeft om financiële middelen te verkrijgen voor een project waarvan hij zelf (als privé persoon) de initiatiefnemer was. Niet duidelijk is gecommuniceerd naar de raad dat dit initiatief kennelijk in zijn hoedanigheid als wethouder heeft plaatsgevonden en dat het niet om een wijngoed gaat maar om een zorggoed. Maar dit laatste roept dan weer de vraag op in hoeverre een overheid zich met deze zaken moet bemoeien. Verder krijgen de planologische aspecten (het wijngoed is nog steeds in strijd met het bestemmingsplan) een ondergeschikt belang en de gewone burger mag ook niets doen wat in strijd met het bestemmingsplan is. Tevens is een deel van de grond waarop het wijngoed is gevestigd feitelijk bestemd voor de uitbreid! ing van de nabijgelegen begraafplaats.
Hoewel formeel alles in orde is en de gemeente geen financiële risico’s loopt geeft de hele gang van zaken bij diverse fracties een “unheimisch” gevoel, mede ook omdat ze overal buiten gehouden worden en ze daarom ook niet aan de burger kunnen uitleggen wat er nu precies aan de hand in. Ook de achterliggende informatie en motieven van de gemeente worden niet verstrekt en/of uiteengezet. Men moet maar vertrouwen op wat het college besluit.
Hoewel niet precies hetzelfde, dringen zich tot parallellen op met het initiatief van oud-wethouder Jan Klein om “in het algemeen belang” een hippisch centrum aan de Brandsweg te creeëren. Zoals bekend is dit voorstel na diverse jaren niet realiseerbaar gebleken. De angst bestaat dat het wijngoed een zelfde toekomst is beschoren. Het maken van wijn is namelijk niet zo’n gemakkelijke zaak en zeker niet in Nederland. Maar als het niet om het maken van wijn gaat, maar slechts om het verschaffen van werk, dan speelt dit punt waarschijnlijk niet zo’n belangrijke rol. Men kan dan als werkgelegenheidsobject ook bergen zand van de ene kant van het terrein verplaatsen en terug. Dit men in Amerikaanse gevangenissen ook ruim honderd jaar geleden.
Ik heb getracht in dit artikel de standpunten objectief weer te geven en zelf geen standpunt in te nemen, hoewel ik dat natuurlijk wel heb. Het is aan de burger zelf om tot eventuele conclusies te komen.
Jan B. Kaiser
EEN MILJOEN EURO, DE GEMEENTE EN EEN WIJNGOED.
Recentelijk werd de ABO gewezen op een constructie waarbij de gemeente een miljoen euro leent aan het Nationaal Restauratie Fonds ten behoeve van het wijngoed Morren, het initiatief van wethouder Veldhoen. Dit is in het college besloten, overigens na hier drie maal over vergaderd te hebben. Ik heb over deze materie onlangs met de burgemeester van gedachten gewisseld en hier kritische vragen bij gesteld. Hoewel de burgemeester vind dat deze kwestie niet in de openbaarheid hoeft te komen verschil ik in dit opzicht met hem van mening omdat voorkomen moet worden dat de geruchtenstroom de omvang van een bantjir aan gaat nemen.
De feiten:
Op 30 september 2010 wordt Wijngoed Morren officieel geopend. Het project is een initiatief van wethouder Veldhoen, die op deze wijze kennelijk iets voor 10 kansarmen in ons dorp wil doen. Ik citeer van de site van het wijngoed “waardoor mensen met minder kansen voor de arbeidsmarkt de mogelijkheid wordt geboden voor een zinvolle dagbesteding op een prachtige locatie.” Feitelijk is het wijngoed Morren dus een zorggoed. Diverse omliggende gemeenten hebben bijgedragen tot de totstandkoming van het wijngoed, evenzo de provincie.
Ik citeer uit een samenvatting van het Besluit van de gemeente: De stichting Herberg Morren i.o. is voornemens de monumentale boerderij Groot Essenburg, Oostendorperstraatweg 65 te Oosterwolde aan te kopen [de aankoop geschiedt echter door “Boerderij en Landschap”] en te verbouwen tot herberg. Ook zal er een wijnhandel in komen en er zullen 10 plekken voor dagbesteding komen [tewerkstelling van mensen met minder kansen op de arbeidsmarkt].
De gemeente Oldebroek verstrekt een lening van een miljoen euro met een looptijd van tien jaar aan het Nationaal Restauratie Fonds, die op haar beurt met dit geld de aankoop en verbouw door “Boerderij en Landschap BV” mogelijk maakt.
Ter informatie: Boerderij en Landschap BV is een zusterorganisatie van BOEI, een samenwerkingsverband tussen diverse projectontwikkelaars en enkele banken. BOEI is gehuisvest in hetzelfde pand in Amersfoort als het Nationaal Restauratie Fonds. Voor de verstrekte lening ontvangt de gemeente een rentevergoeding van 3,75 procent, wat volgens ingewijden gezien de huidige marktsituatie een acceptabel rentepercentage is (ligt circa 0,25 procent boven de gangbare rentepercentages). De gemeente loopt bovendien geen risico omdat voor leningen aan het Nationaal Restauratie Fonds de overheid garant staat.
Burgemeester Overweg heeft mij bericht dat wethouder Veldhoen inmiddels alle banden met het wijngoed heeft verbroken om de schijn van belangenverstrengeling te vermijden. Uit de site van het wijngoed komt dit echter niet tot uiting. Daarnaast wees de burgemeester mij op bijkomende voordelen als economische activiteiten (naast de verkoop van wijn zal er een kleine supermarkt in gehuisvest worden) en bevordering van het toerisme.
Tot dusver de argumentatie van de gemeente waarom zij financieel participeert in een feitelijk particulier initiatief.
Het CDA heeft inmiddels schriftelijke vragen aan het college gesteld Deze vragen zullen spoedig beantwoord worden.
De bovengenoemde aspecten zijn eerst in een gesprek tussen ondergetekende met de burgemeester op 24 mei naar buiten gekomen. Er is wellicht sprake van een vermoeden van een vorm van belangenverstrengeling omdat een wethouder kennelijk de mogelijkheden heeft om financiële middelen te verkrijgen voor een project waarvan hij zelf (als privé persoon) de initiatiefnemer was. Niet duidelijk is gecommuniceerd naar de raad dat dit initiatief kennelijk in zijn hoedanigheid als wethouder heeft plaatsgevonden en dat het niet om een wijngoed gaat maar om een zorggoed. Maar dit laatste roept dan weer de vraag op in hoeverre een overheid zich met deze zaken moet bemoeien. Verder krijgen de planologische aspecten (het wijngoed is nog steeds in strijd met het bestemmingsplan) een ondergeschikt belang en de gewone burger mag ook niets doen wat in strijd met het bestemmingsplan is. Tevens is een deel van de grond waarop het wijngoed is gevestigd feitelijk bestemd voor de uitbreid! ing van de nabijgelegen begraafplaats.
Hoewel formeel alles in orde is en de gemeente geen financiële risico’s loopt geeft de hele gang van zaken bij diverse fracties een “unheimisch” gevoel, mede ook omdat ze overal buiten gehouden worden en ze daarom ook niet aan de burger kunnen uitleggen wat er nu precies aan de hand in. Ook de achterliggende informatie en motieven van de gemeente worden niet verstrekt en/of uiteengezet. Men moet maar vertrouwen op wat het college besluit.
Hoewel niet precies hetzelfde, dringen zich tot parallellen op met het initiatief van oud-wethouder Jan Klein om “in het algemeen belang” een hippisch centrum aan de Brandsweg te creeëren. Zoals bekend is dit voorstel na diverse jaren niet realiseerbaar gebleken. De angst bestaat dat het wijngoed een zelfde toekomst is beschoren. Het maken van wijn is namelijk niet zo’n gemakkelijke zaak en zeker niet in Nederland. Maar als het niet om het maken van wijn gaat, maar slechts om het verschaffen van werk, dan speelt dit punt waarschijnlijk niet zo’n belangrijke rol. Men kan dan als werkgelegenheidsobject ook bergen zand van de ene kant van het terrein verplaatsen en terug. Dit men in Amerikaanse gevangenissen ook ruim honderd jaar geleden.
Ik heb getracht in dit artikel de standpunten objectief weer te geven en zelf geen standpunt in te nemen, hoewel ik dat natuurlijk wel heb. Het is aan de burger zelf om tot eventuele conclusies te komen.
Jan B. Kaiser