Zacht ijs en veel wind. Slechte omstandigheden voor grote mannen dus. Rene behoort tot de zeer sterke
om toch mee te kunnen met een kopgroep van 7.
Martijn Bovenmars, Ruud Aerts en Tristan Loy, Ingmar Berga, Bob de Vries en Cédric Michaud waren de medevluchters.
Het laatste stuk ging voor de wind en René kwam als eerste uit die bocht. die liep echter naar rechts en dat is lastig.
In de laatste 150 meter met slecht ijs wordt René voorbijgestreefd door Bob de Vries, Cedric Michoud en Ingmar Berga.
Nog een paar foto's van de natte baan in Ankeveen.
http://picasaweb.google.nl/jandecameram ... directlink
Hier het officiele verslag van de KNSB:
BAM-rijder wint proloog, marathon en klassement
Ankeveen (KNSB) – Het was helemaal de dag van Bob de Vries in Ankeveen. De BAM-rijder toonde zich met recht de sterkste in de Unox Eendaagse. Nadat hij eerder de proloog had gewonnen, zegevierde De Vries ook in de marathon over 100 kilometer. Daarmee schreef hij uiteraard ook het klassement op zijn naam.
De ontknoping van het door de snel invallende dooi tot een Eendaagse teruggebrachte evenement was bijzonder aardig. In de finale gingen zeven rijders op avontuur, met naast Martijn Bovenmars, René Ruitenberg, Ruud Aerts en Tristan Loy ook de drie favorieten voor de eindzege: Ingmar Berga, Bob de Vries en Cédric Michaud.
Die drie mochten in de sprint niet alleen strijden om de winst in de van tachtig kilometer tot honderd kilometer opgerekte marathon, maar ook meteen om de eindzege in het klassement, dat was wel duidelijk. En Bob de Vries liet er geen twijfel over bestaan wie de sterkste was. Hij troefde op de streep Cédric Michaud en Ingmar Berga af, en die twee bezetten ook meteen in die volgorde de plaatsen twee en drie in het eindklassement.
En daar was Bob de Vries meer dan tevreden over. De 24-jarige boer uit Haule boekte in Ankeveen zijn eerste grote succes op natuurijs. Een klassieker op je naam schrijven, stelde hij, is absoluut iets heel bijzonders. ,,Maar het was wel ongelooflijk zwaar’’, stelde de uithijgende winnaar. ,,De harde wind en het zachte ijs maakten het tot een slagveld.’’ Dat bleek wel, want er waren maar weinig mannen die de eindstreep haalden. Bovendien werd het peloton volledig uiteen geslagen, en sleepten de mannen zich verdeeld over vele groepjes over het drijfnatte ijs in Ankeveen.
Daar had ook Bob de Vries zelf nog mee te maken. De Fries ging twee keer onderuit en kon meteen zijn pak uitwringen. ,,Ik was echt zeiknat. En daar word je natuurlijk ook niet echt warmer van.’’
Sjoerd Huisman had dat ook in de gaten. De kersverse Nederlands kampioen hield het voortijdig voor gezien. ,,Het is extreem zwaar’’, vertelde Huisman. ,,En met dat al dat water wordt het niet beter. Het leek soms wel waterskiën.’’ Maar het uitstappen van Huisman had ongetwijfeld ook een andere reden. Woensdag staat de finale van de Super Prestige op het programma, en Huisman is de grootste belager van klassementsleider Sandor Stuut. Als de West-Fries daarin nog iets wil, had het weinig zin kostbare krachten te verspillen in Ankeveen. Aannemelijk is dat ook Stuut er zo over dacht, want de Vlasman-rijder was ook een van de vroege uitstappers.
Bob de Vries had die problemen niet, kon zich helemaal richten op de Eendaagse, en stond na afloop met een brede grijns aan de streep. ,,Natuurlijk was het zwaar en nat, maar dat geeft allemaal niets als het zo afloopt. Een klassieker winnen, is geweldig. Ik had tijdens het NK al de goede vorm te pakken, maar kon het daarin net niet waarmaken. Hier was ik vastbesloten in de laatste ronde dat groepje bij elkaar te houden, omdat ik wist dat ik een goede kans had in de sprint. Dat lukte, en ik ben heel blij dat ik het zo kon afmaken.’’
In het klassement miste Tristan Loy de derde plek op welgeteld één seconde. Het ploegenklassement werd een prooi voor de DSB-ploeg. Het BCT Schaatsteam en Team Care Groep De Smelt bezetten de plaatsen twee en drie.