Op 2 december 1944 is vlakbij Wezep een vliegtuig met daarin twee Britse vliegers gecrasht. Na een uitgebreid onderzoek zijn de nabestaanden van de piloot van dit vliegtuig gevonden. Op 1 juni bezoekt de dochter van vliegenier Alan Murphy, samen met haar gezin, de gemeente Oldebroek.
Link to English translation
Dochter Gail Murphy woont met haar gezin in Zuid Afrika. Het college en de Christelijke Oranjevereniging Oldebroek besteden aandacht aan dit bezoek. Het College bezoekt samen met de dochter het graf van haar vader. Voorafgaand hieraan heeft de burgemeester de familie uitgenodigd op het gemeentehuis. Na het bezoek aan de begraafplaats, luncht het college met de familie.
Klik hier om enkele foto's van de herdenking te bekijken
Wat is er gebeurd met Alan Murphy?
2 December 1944, de geallieerde opmars is vast gelopen. In Engeland stijgen 504 bommenwerpers op. Het doel voor die nacht is Hagen (Duitsland), de heenweg gaat over bevrijd Frankrijk. Er is besloten om 62 Mosquito’s (2 motorige houten, maar zeer snelle toestellen) als verdediging mee te sturen. Deze zullen de bommenwerpers boven Duitsland oppikken en ze op de terugweg verdedigen. Om 18 minuten over acht start Alan (bijnaam Sticky) Murphy, de hoog onderscheiden Squadron leider, zijn toestel. Aan boord is ook navigator Douglas Darbon. Zij stijgen op in Little Snoring (in het westen van Engeland). Murphy geeft leiding aan zijn 23 Squadron.
Maar het geluk zat Murphy en Darbon niet mee. Op de terugweg, boven de IJsselbruggen, worden ze door het zware anti-aircraft geschut geraakt. Het toestel vliegt in brand. ‘s Avonds om 11 uur stortten zij neer op de Wezeperheide even ten zuidwesten van Wezep. Murphy wordt, mede door zijn tabaksdoos waar zijn naam op staat, direct geïdentificeerd. Van Darbon wordt een gedeelte van zijn legernummer ontcijferd en pas later wordt zijn naam bekend. Ze worden op 6 december begraven, op Darbon zijn graf staat tot na het einde van de oorlog “onbekend”. Thuis in Engeland wacht Murphy's vrouw Jean en hun zeven maanden oude dochter Gail. De bemanning word als “vermist” opgegeven. Het duurt tot oktober 1945 voor men definitief weet dat de twee mannen zijn omgekomen. Het bericht via het Rode Kruis komt pas begin november 1945.
Bezoek aan het graf
Na jaren bezoekt dochter Gail het graf van haar vader. Samen met de Christelijke Oranje Vereniging en de Gemeente Oldebroek is door Dick Breedijk een passend ontvangst geregeld.

Alan “Sticky” Murphy
Foto Gail Hanekom, (archief D. Breedijk)